Błedy w budownictwie szkieletowym

Nawet pozornie niewielkie odstępstwa od zasad technologii budownictwa szkieletowego mogą znacznie pogorszyć jakość i trwałość domu. Już na etapie projektowania popełniane są błędy wpływające na trwałość budynku. Niestety, często nie są one wychwytywane przez firmy wykonawcze, zwłaszcza te, które mają małe doświadczenie w realizacji budynków szkieletowych. Zamieszczone zdjęcia, pochodzące z różnych budów, są świadectwem tego, jak wiele jest jeszcze do zrobienia w zakresie przestrzegania zasad technologii lekkiego budownictwa szkieletowego. Ku przestrodze pokażę najczęściej popełniane błędy.


1. Drewno „spod piły” na konstrukcję

Konstrukcja szkieletowego domu powinna być zrobiona z drewna suszonego komorowo i czterostronnie struganego. Suszenie w wysokiej temperaturze zabija zarodniki pleśni, grzybów i larwy owadów.
Według badań amerykańskich drewno czterostronnie strugane jest uodpornione na działanie ognia, ponieważ płomienie ślizgają się po jego gładkiej powierzchni. Także owadom trudniej ją sforsować i dostać się do wnętrza drewnianego elementu.


2. Płyty meblowe na poszycie
W lekkim budownictwie szkieletowym płyty poszycia usztywniają konstrukcję, stanowią także osłonę budynku przed opadami atmosferycznymi i wilgocią z zewnątrz. Muszą być zatem odporne na wilgoć – nadają się do tego na przykład płyty OSB/3.


. Papa izolacyjna zamiast folii wiatroizolacyjnej

Prawidłowym rozwiązaniem jest stosowanie folii wiatroizolacyjnej o paroprzepuszczalności 120-160 g/m²/24 h. Chroni ona dom przed wodą opadową i wilgocią z zewnątrz, a także umożliwia wydostawanie się wilgotnego powietrza na zewnątrz. A co najważniejsze – zabezpiecza przed przewiewaniem.

4. Brak paroizolacji lub niestaranne jej ułożenie
Folia paroizolacyjna jest układana od strony wnętrza domu przed przymocowaniem płyt gipsowo-kartonowych. Zabezpiecza przegrody zewnętrzne budynku przed nadmiernym wnikaniem w nie pary wodnej ze źle wentylowanego pomieszczenia.

5. Zła wentylacja przestrzeni podpodłogowej, poddasza i połaci dachu
Wszelkie przestrzenie, w których może się gromadzić wilgoć, wymagają ciągłego przewietrzania umożliwiającego wyprowadzenie wilgoci poza obręb budynku.
W ścianach fundamentowych powinny być zrobione otwory wentylacyjne pozwalające na przepływ powietrza pod podłogą.
Połać dachu musi być wentylowana, gdy poddasze jest użytkowe – ocieplone. Przepływ powietrza zapewnią w tym wypadku otwory w okapie dachu i kalenicy oraz pozostawienie szczeliny wentylacyjnej pomiędzy folią a pokryciem dachu.
Nieużytkowe poddasze musi być wentylowane przez otwory w okapie dachu oraz w kalenicy budynku lub ścianach szczytowych.

6. Klejenie izolacji termicznej bezpośrednio do poszycia

Między izolacją termiczną a poszyciem pokrytym wiatroizolacją powinna zostać szczelina wentylacyjna. Dlatego do poszycia przybija się listwy drewniane albo paski styropianu, a dopiero do nich izolację termiczną. Inny sposób to mocowanie do poszycia pokrytego wiatroizolacją ryflowanego styropianu tak, by rowki biegły w nim pionowo i były ciągłe przez całą wysokość styropianu.

7. Niedostateczne wyciszenie stropów i ścian działowych

W domach o konstrukcji szkieletowej izolacyjność akustyczna powinna zostać zwiększona w stropach oraz ścianach wydzielających sanitariaty i w pełnych ścianach między pokojami. Jako izolację akustyczną ścian działowych najlepiej zastosować 10-centymetrową warstwę wełny mineralnej o gęstości 80 kg/m³. Dla zapewniania wyższego komfortu akustycznego jako poszycie ściany układa się obustronnie podwójne płyty włóknowo-gipsowe lub gipsowo-kartonowe albo płyty wiórowe plus płyty gipsowe.