Jak urządzić salon?

Współcześnie salon, miejsce, w którym odpoczywamy i przyjmujemy gości, jest przeważnie częścią otwartej strefy dziennej. Pokazujemy, jak harmonijnie pogodzić różne funkcje w jednym wnętrzu, nie rezygnując z komfortu.

Salon z kominkiem wysoki na dwie kondygnacje będzie dobrze pełnił funkcję
reprezentacyjną. W powściągliwie zaprojektowanym wnętrzu ozdobę może stanowić
drewno na opał. Projekt: Ewelina Jankowska

Urządzenie salonu to z pozoru prosty temat. Kanapa, wygodne fotele, elegancki dywan, stolik kawowy, kominek. W rzeczywistości taki schemat jest realizowany sporadycznie. Wszystko zależy od architektury wnętrza, modelu życia mieszkańców i ich budżetu. Inaczej urządzamy salon w rezydencji lub domu jednorodzinnym, a inaczej w apartamencie albo mieszkaniu. W rezydencjach salon najczęściej funkcjonuje jako osobne pomieszczenie. Jego walorami mogą być atrakcyjne osie widokowe lub niestandardowa wysokość (tak zwana pustka nad salonem w dwukondygnacyjnym wnętrzu), które podkreślają reprezentacyjny charakter pomieszczenia. Zaakcentowane są w nim zwykle ładny kominek i zestaw wypoczynkowy. W mniejszych domach salon bywa częścią otwartej przestrzeni, która może łączyć wiele funkcji. Zachwycić w nim mogą nas wystudiowane osie widokowe, które są nieodłącznym atutem architektury.

Spis treści
Jak urządzić salon?
Salon ze schodami
Salon z jadalnią
Salon z wyspą
Salon z kuchnią
Salon z kominkiem
Salon z widokiem

 

 

 

 

 

 

Salon ze schodami

Coraz częściej w salonie projektowane są schody. Takie rozwiązanie jest wyzwaniem dla architekta. Trudność polega na tym, że schody muszą być ciekawym obiektem we wnętrzu, ale nie mogą go zdominować. Zwykle pojawia się pytanie, czy lepiej jest zrobić schody ażurowe, czy też pełne. Czy przestrzeń pod schodami musi przyjąć na siebie jakąś funkcję, czy też może pozostać pusta? W ciasnych przestrzeniach najchętniej stosowane są schody ażurowe.

Schody nie zabiorą przestrzeni, jeżeli będą ażurowe. Pamiętajmy, by to, co znajduje się
za nimi, stanowiło ładny widok harmonizujący z wnętrzem. Projekt: Szymon Brzezowski

Mogą być na przykład zbudowane w formie wsporników obudowanych w prostopadłościany. Wyglądają wtedy jak artystyczna kompozycja, która tylko rytmem przypomina schody. Optycznie powiększają przestrzeń, ponieważ możemy przez nie spojrzeć głębiej. Tylko na co? Jeśli pod schodami będzie się znajdował na przykład regał z książkami, należy zadbać, by był to ładny widok.

Schody połączone z kominkiem tworzą
swobodnie stojącą bryłę dzielącą dwa
pomieszczenia. Projekt: Joanna Kurpaska

 Nawet jeżeli zostawimy pustą przestrzeń, musimy się upewnić, że jest ona wystarczająco atrakcyjna. Czasami trzeba jednak zbudować schody pełne, na przykład gdy pod nimi musi się znaleźć miejsce na coś, czego oglądać nie chcemy.

Gdy decydujemy się na salon
ze schodami, powinny one być ciekawym
obiektem. Wsporniki wystające ze ściany,
obudowane w prostopadłościany,
nie zdominują pomieszczenia. Świetnie
wpiszą się we wnętrza minimalistyczne.
Projekt: Adam Pulwicki

 Oprócz schodów przytwierdzonych do ściany spotyka się we wnętrzach salonów schody funkcjonujące jako samodzielny obiekt. One też mogą być ażurowe. Dziś zachwyt znów budzą żeliwne lub pełne wyglądające jak rzeźba.

Spis treści
Jak urządzić salon?
Salon ze schodami
Salon z jadalnią
Salon z wyspą
Salon z kuchnią
Salon z kominkiem
Salon z widokiem

Salon z jadalnią

Ze względu na zachodzące obecnie zmiany stylu życia projektowanie osobnego pomieszczenia na jadalnię jest już dziś rzadkością. Najpopularniejszym rozwiązaniem jest obecnie jadalnia połączona z salonem. Projektuje się ją w ten sposób zarówno w rezydencjach, domach, apartamentach, jak i mieszkaniach.

W mieszkaniu. Na powierzchni 45 m2 znajduje się część wypoczynkowa połączona
z jadalnią i kuchnią. Zachowanie odpowiednich odległości między meblami
i sprzętami sprawi, że będziemy czuć się komfortowo nawet na małej przestrzeni.
Projekt wnętrza: architekt Dorota Szaroszyk

Jadalnia może funkcjonować jako fragment przestrzeni dziennej. Najlepiej nadają się do tego celu okolice salonu, aczkolwiek do niedawna jadalnie projektowano również w obszernych holach. Wokół stołu należy pozostawić wolną przestrzeń (szerokości minimum 90 cm). Wówczas będziemy mogli stanąć obok stołu, zanim usiądziemy, i swobodnie odsunąć krzesło.

 Najmniejszy wygodny stół to prostokąt o wymiarach 130 x 70 cm. Jeśli mamy więcej miejsca, polecam stoły szersze. Przy szerokości 110 cm oprócz talerzy położonych przed siedzącym bez trudu zmieszczą się na środkowym pasie stołu półmiski z potrawami. Długość stołu może być dowolna. Jeżeli chcemy posadzić wygodnie 10-12 osób, polecam 270 cm (przy szerokości 110 cm). Zastosowanie stołu prostokątnego daje więcej możliwości jego ustawienia. Może stać swobodnie, przyklejony krótszym bokiem do ściany lub mebla albo dłuższym bokiem do ściany lub mebla. Stół okrągły wymaga przestrzeni z każdej strony.

Spis treści
Jak urządzić salon?
Salon ze schodami
Salon z jadalnią
Salon z wyspą
Salon z kuchnią
Salon z kominkiem
Salon z widokiem

Salon z wyspą

W otwartej przestrzeni dziennej często spotyka się wyspę kuchenną, która łączy funkcję stołu roboczego z elementami kuchennej technologii. Wokół niej przy gotowaniu integrują się członkowie całej rodziny i goście. W zależności od wielkości może być wyposażona w urządzenia podstawowe, czyli kuchnię elektryczną bądź indukcyjną, bezpieczniejszą oraz oszczędniejszą w zużyciu energii, a jak starczy miejsca, również w półprofesjonalne - takie jak na przykład Tepan yaki, elektryczny palnik do woka, opiekacz typu salamandra i wydajny, wysokosprawny wyciąg kuchenny. Wyspa to przykład wyjątkowo intensywnego skoncentrowania funkcji kuchenno-salonowych. Gdy się na nią decydujemy, najlepiej jest dążyć do zunifikowania przestrzeni.

Jest na to wiele sposobów. Można zrobić jednolite podłogi, na przykład nowatorskie, wylane z żywicy epoksydowej lub poliuretanowej, malowane na dowolny kolor. Jeżeli chcemy zrobić podłogi drewniane, najlepiej użyć gatunków drewna wykorzystywanych do budowy statków. Muszą być tłuste, odporne na częste zmywanie. Dobrze się sprawdzają również wielkoformatowe płyty ceramiczne.

 Kolejnym sposobem jest zastosowanie niewielu rodzajów materiałów wykończeniowych oraz upodobnienie tych w kuchni do tych z salonu. Pomaga budowanie przeziernych ścian/regałów (o ile to możliwe w przejściach czy holach, przez które można spojrzeć dalej) oraz korzystanie z powierzchni odbijających, takich jak lustra lub okładziny szklane, pleksi, poliwęglany. Pamiętajmy również, by minimalizować liczbę użytych kolorów, najlepiej ograniczając się do dwóch, ewentualnie by ukierunkować kolor, wybierając jedną ze ścian jako wartą podkreślenia. Mocnym akcentem porządkującym przestrzeń jest zintegrowana z zabudową kuchenną wyspa z blatem do jedzenia. Do niedawna szafki kuchenne stojące na podłodze miały standardowo wysokość 85 cm. To się zmieniło. Wysokość ta wynosi teraz 90 cm i w związku z tym blat do jedzenia również ma wysokość 90 cm, co wymusza używanie hokerów (stołków barowych) o wysokości około 60 cm. Minimalna zalecana odległość hokerów od ścian lub innych elementów wyposażenia to również 90 cm. Rozwiązanie to nie jest polecane, jeżeli w rodzinie są małe dzieci. W tej sytuacji lepiej zrobić wyspę połączoną z zabudową kuchenną o obniżonej wysokości blatu. Możemy wtedy siedzieć na standardowych krzesłach. Wadą jest natomiast to, że zamiast mocnej poziomej płaszczyzny są dwie o różnej wysokości. Nie będzie to przeszkadzało w dużej przestrzeni, ale w małej wprowadzi zamieszanie. Wyspy jadalniane projektuje się na kilka sposobów. Wyróżniamy następujące ustawienia:

• wyspa, która jest domknięciem kuchni (głównie ze względu na utrudnienie dzieciom dostępu do potencjalnie niebezpiecznego rejonu mieszkania). Najczęściej ustawia się ją prostopadle do ciągu kuchennego (w kształcie litery L). W małych przestrzeniach siedzimy wtedy tylko od strony salonu. W większych można siedzieć po obu stronach. W obu wypadkach należy zachować minimalną odległość blatu roboczego od blatu stołu (mniej więcej 90 cm). Chodzi o to, by mieć swobodny dostęp do urządzeń kuchennych;

• wyspa ustawiona równolegle do ciągu kuchennego. To rozwiązanie jest stosowane chętnie w większych przestrzeniach również jako połączenie dwóch wariantów - wyspy i osobno funkcjonującego stołu jadalnianego.

Spis treści
Jak urządzić salon?
Salon ze schodami
Salon z jadalnią
Salon z wyspą
Salon z kuchnią
Salon z kominkiem
Salon z widokiem

Salon z kuchnią

Połączenie kuchni z jadalnią i salonem, a właściwie wstawienie kuchni do salonu, to sposób na efektywniejsze wykorzystanie przestrzeni. Takie wnętrze może być efektowne, a jednocześnie zajmie mniej miejsca niż osobne pomieszczenia. Oszczędzamy wtedy również na komunikacji - potrzebujemy mniej korytarzy. Otwarty pokój dzienny to także szansa na pełniejsze uczestnictwo mieszkańców w życiu rodzinnym i towarzyskim. Zalecany jest dla ludzi, którzy bardziej sobie cenią wspólne gotowanie niż idealny porządek w salonie.

W otwartej części dziennej wyspa oddzieliła kuchnię od jadalni.
Z kolei salon utworzono w kameralnej przestrzeni uzyskanej dzięki
ścianie z biokominkiem. Projekt: Philip Wanherrewege

 Do niedawna głównym problemem były zapachy, to one zamykały w kuchni członka rodziny przygotowującego posiłki. Na pomoc projektantom przyszła technologia. Pojawiły się nowoczesne okapy o dużej sprawności - od tradycyjnych form mocowanych do sufitu, przez wysuwające się z blatu (te, niestety, zajmują dużą przestrzeń pod szafką) albo wysuwające się z sufitu podwieszonego, aż po udające ozdobną lampę lub inny obiekt dekoracyjny.

Salon z kuchnią, która udaje, że jej nie ma.
Trzeba się dobrze przyjrzeć wnętrzu, aby
znaleźć sprzęty kuchenne. Nie ma wiszących szafek,
urządzenia AGD ukryto w ścianie. Projekt:
Grażyna Prokofi

Również przyjazna estetyka urządzeń kuchennych oraz ich cichsza praca dają nowe możliwości projektowe, a tym samym pozwalają lepiej gospodarować przestrzenią. Można wyodrębnić trzy typy funkcjonowania kuchni w salonie. Pierwszy to kuchnia, która udaje, że jej nie ma. Sprzęty AGD są w niej ukryte na przykład w ścianie przypominającej mebel wolno stojący. Materiały wykończeniowe (forniry lub lakiery) zastosowane na drzwiach i meblach są tego samego rodzaju i mają taki sam kolor co w salonie. Nawet podłoga nie jest wyróżniona w żaden sposób.

Salon z jadalnią. Kuchnia ukryta w głębi.
To rozwiązanie dla osób, dla których
gotowanie to czynność prywatna.
Projekt: Joanna Woyda

Drugi rodzaj to kuchnia „szczera", z właściwą dla tego miejsca ceramiką lub kamieniem na podłodze, z widocznymi urządzeniami AGD, blatem roboczym i okapem nad kuchnią. W tym rozwiązaniu często rezygnuje się z szafek wiszących. Ściana robocza przy blacie potraktowana jest w tedy artystycznie. Takim rozwiązaniom często towarzyszą wyspy wolno stojące. Trzeci typ to kuchnia tradycyjna, w pełni wyposażona, umieszczona zwykle w jakiejś niszy, tak by nie była widoczna jej część robocza. Taka kuchnia może mieć różne odmiany. Blat roboczy nie musi przylegać do wykafelkowanej ściany. Można go ustawić na tle ściany szklanej, a nawet przeziernej, a szafki mocować do sufitu.

Spis treści
Jak urządzić salon?
Salon ze schodami
Salon z jadalnią
Salon z wyspą
Salon z kuchnią
Salon z kominkiem
Salon z widokiem

Salon z kominkiem

O atmosferze wnętrza często decyduje kominek. Zarówno otwarty, jak 1 zamknięty ma swoje zalety. W otwartym, tradycyjnie zbudowanym kominku lepiej widzimy ogień, mamy wtedy poczucie jego bliskości. Z kolei kominki zamknięte mniej nas ograniczają organizacyjnie. W każdej chwili możemy wyjść z domu - wystarczy zamknąć szklane drzwiczki i nie musimy się martwić o kanapy ustawione w sąsiedztwie kominka. Naturalnie należy pamiętać o bezpiecznej odległości paleniska od mebli tapicerowanych. To moc wkładu określa, jaki dystans powinien dzielić kanapy od paleniska.

Piękny widok za oknem buduje charakter salonu. Panoramiczne
okna dają znakomity efekt, gdy dom stoi w ładnym otoczeniu.
Projekt: Michał Owadowicz

 Przy kominku zamkniętym - 110-160 cm. Więcej wolnej przestrzeni trzeba zachować przed kominkami otwartymi (mniej więcej 200 cm). Jeżeli w tym samym pomieszczeniu co kominek znajduje się stół jadalniany, postawmy go na tyle daleko, by widzieć ogień, ale nie odczuwać bezpośrednio jego żaru. Zapewni to komfort mieszkańcom domu i ich gościom nawet podczas długich spotkań przy stole. Przed palącymi się drewnami wypadającymi z kominka chroni podłogę specjalna płyta. Musi mieć przynajmniej 60-70 cm długości przy kominku zamkniętym oraz mniej więcej 100 cm przy otwartym. Jest wtedy miejsce na dodatkowy parawan przed kominkiem.

Klasyczny kominek zawsze dobrze wygląda z klasycznymi detalami: krzesłem
z rzeźbioną ramą, wzorzystą tapetą. Miękki dywan sprawi, że wnętrze będzie
przytulne

Nie tylko pełni on funkcję ochronną, ale także kieruje na boki strumień ciepłego powietrza, które dzięki temu nie grzeje mebli. Kominek może być główną atrakcją w salonie. Zwłaszcza jeżeli ma formę przyciągającą wzrok. Można na przykład użyć ozdobnych kafli na jego ścianach. W dzień będzie przyciągać kolorem i fakturą, konkurując z widokiem za oknem, a wieczorem - ogniem. Styl kominka zależy od tego, jak chcemy urządzić wnętrze. Jeśli chętnie wracamy do wzorów klasycznych, użyjmy naturalnych kamieni na kominku i płycie przed nim. Jeżeli wolimy styl nowoczesny - bryła kominka może mieć kształt prostopadłościanu. Wykonana z tego samego materiału co ściany nie zakłóca widoku ognia.

Intymne pomieszczenie
stworzone jakby tylko
po to, aby patrzeć
w ogień. Ma wymiary
3,4 x 5,5 m.
Projekt: Joanna
i Wojciech Małeccy

Spis treści
Jak urządzić salon?
Salon ze schodami
Salon z jadalnią
Salon z wyspą
Salon z kuchnią
Salon z kominkiem
Salon z widokiem

Salon z widokiem

 Stosowane współcześnie przeszklenia wielkoformatowe pozwalające przyrodzie wniknąć do wnętrza nie zawsze są dobre. Niekiedy gęstość zabudowy, szczególnie w miastach, wymusza na architektach niekonwencjonalne rozwiązania podnoszące atrakcyjność projektowanej przestrzeni.

Gdzie stoi ten dom? Widoki z salonu można ukierunkować tak,
by stanowiły atut wnętrza. Projekt: Marcin Rubik

Co zrobić, jeśli dookoła nas stoi dużo innych domów? Warto zwrócić na to uwagę na etapie wybierania projektu. Jak znaleźć upragniony atrakcyjny widok z salonu, nie zaglądając innym do okien? Jednym ze sposobów jest umiejętne kadrowanie widoku za pomocą okna przy podłodze.

Piękny widok za oknem buduje charakter salonu. Panoramiczne
okna dają znakomity efekt, gdy dom stoi w ładnym otoczeniu

 Efekt może wzmocnić zastosowanie otwartego narożnika, który skieruje wzrok na pięknie utrzymany trawnik. Okna narożne mają tę zaletę, ze dają prawie panoramiczny widok. Dzięki nim świat bardziej się otwiera. To prosty detal, ale bardzo efektowny. Szczególnie jeśli uda się umieścić we wnętrzu choć jedną, nawet wąską, ale za to wysoką szybę. Architekt, który projektuje dom na konkretnej działce, może się stać niewidzialnym przewodnikiem, który pokaże to, co warte jest zobaczenia, a ukryje to, czym chwalić się nie chcemy. Wiele może zdziałać również ogrodnik.

Spis treści
Jak urządzić salon?
Salon ze schodami
Salon z jadalnią
Salon z wyspą
Salon z kuchnią
Salon z kominkiem
Salon z widokiem

Nowe okna, czyli większe?

W starych domach i mieszkaniach często brakuje światła. Wiekowe okna, zwłaszcza w wiejskich domach, wydają się z punktu widzenia dzisiejszego mieszkańca po prostu za małe. Kiedyś były nieduże specjalnie po to, żeby nie uciekało przez nie cenne ciepło. Dziś, kiedy okna są prawie tak ciepłe jak dawniej ściany, ten powód przestał być aktualny.

Powszechną bolączką starych domów jest też ich zamknięcie na otoczenie. Brakuje często ładnego i wygodnego wyjścia do ogrodu, okna są wszystkie takie same, żadne nie podkreśla rangi pokoju dziennego ani nie łączy go dobrze z tarasem i widokiem działki. Powiększenie okna albo dodanie zupełnie nowego przeszklenia otwierającego dom na ogród przyniesie wtedy radykalną zmianę. Wielką zaletę wymiany na nowe lub wstawienia dużych okien tarasowych jest to, że teraz mimo sporych rozmiarów mogą się naprawdę bez wysiłku i efektownie otwierać.



Spis treści
 Wymiana starych okien na nowe
Dopasowania nowych okien do starych otworów
Nowe okna, czyli większe?

Dopasowania nowych okien do starych otworów

Kłopotliwym aspektem wymiany okien bywa zagadnienie dopasowania nowej stolarki do starych otworów. Jak widać na licznych przykładach, wstawienie nowych okien może całkowicie zepsuć elewację. Dawniej w małych wiejskich domkach plagą były okna z pionowym dwudzielnym, niesymetrycznym podziałem - jak w bloku.

Wynikło to stąd, że okna do lat 80. sprzedawano wyłącznie w kilkunastu „typorozmiarach". Jeszcze gorzej odbiło się to na miejskich kamienicach. Wiele z nich kiedyś mogło się szczycić piękną kompozycją elewacji i charakterystycznymi podziałami okien. Wystarczyło, że w gorszych czasach w jednym czy dwóch mieszkaniach wstawiono nowe w kształcie i rozmiarze takim, jaki był najbardziej dostępny czy po prostu najtańszy, aby stracił wygląd całego budynku. Dziś już naprawdę nie musi tak być, czego dowody można znaleźć w wielu miastach i miasteczkach. Niewielkie odnowione ostatnio kamieniczki mają wzorowo wstawione okna, które pasują do elewacji i zachowują jej dawne piękno, a mieszkańcom dają zupełnie nowy komfort.

Nie stanowi dziś większego problemu zamówienie okien, które będą pasowały do starego domu i zachowają stare podziały, a jednocześnie będą miały nowoczesną konstrukcję i współczesne parametry termoizolacyjne.

Spis treści
 Wymiana starych okien na nowe
Dopasowania nowych okien do starych otworów
Nowe okna, czyli większe?

Wymiana starych okien na nowe

Nie ma modernizacji bez wymiany stolarki. Właściciele starych domów od niej często zaczynają prace remontowe. Nic dziwnego, bo wstawienie nowych okien to nieskomplikowany a skuteczny krok do poprawy warunków mieszkania. Warto wiedzieć, że w dziedzinie produkcji okien w ciągu ostatnich lat dokonał się rewelacyjny postęp technologiczny. Nie będzie przesadą stwierdzenie, że nigdy wcześniej nie było tak dobrych okien jak obecnie. Dobrych, czyli ciepłych, mocnych, z nowoczesnymi okuciami, które sprawiają, że łatwo się je otwiera, zamyka i myje. Warto więc wymienić stare okna. A przed przystąpieniem do działania - jak najwięcej się o tym dowiedzieć.

Nowe okna bez kłopotów 

Kiedy w latach 90. ubiegłego wieku miały miejsce pierwsze na dużą skalę wymiany okien w blokach i domach wielorodzinnych, okazało się, że ich mieszkańcy mają nowe kłopoty. Nowe, szczelne okna powodowały, że w mieszkaniach brakowało dopływu świeżego powietrza. W małych pomieszczeniach, w których dużo się gotowało, prało i suszyło, z powodu braku dostatecznej wentylacji gromadziła się wilgoć.

Często zdarzało się, że po wewnętrznej stronie szyby płynęła woda. Takie wypadki są oczywiście źle wspominane, z ich powodu niektórzy do dziś do wymiany okien podchodzą niechętnie. Od tamtej pory jednak wiele się zmieniło. Przede wszystkim nauczono się, jak uniknąć podobnych problemów. Poprawę przyniosło już pojawienie się okien z funkcją rozszczelnienia, czyli takich, które utrzymywane w pozycji zamkniętej mogą mieć szczelinę niezatrzymującą wentylacji, ale mogą też być szczelnie zamknięte w trakcie mrozów. Od około 2009 r. w stałej ofercie większości producentów są już okna z wmontowanymi nawiewnikami. Można dzięki nim samodzielnie regulować napływ powietrza albo korzystać z takich, które go regulują automatycznie, w zależności od warunków panujących w mieszkaniu (stopnia wilgotności powietrza).

W starych domach, których wentylacja jest grawitacyjna i taka pozostanie, nowe okna powinny mieć nawiewniki. Będą o wiele cieplejsze od starych, a jednocześnie w kontrolowany sposób umożliwią konieczny dopływ powietrza.

Spis treści
 Wymiana starych okien na nowe
Dopasowania nowych okien do starych otworów
Nowe okna, czyli większe?

 

 

Co zrobić, żeby podnieść ściankę kolankowa?

Zdjęcie z arbol.pl

Jeśli chcemy w ten sposób zmienić projekt gotowy, powinien to zrobić projektant dokonujący adaptacji i przygotowujący dokumentację projektową do pozwolenia na budowę. Według prawa jest to istotna zmiana w projekcie. Z podwyższeniem ścianki związane jest podniesienie opartego na niej dachu, które powoduje dalsze konsekwencje - trzeba wynieść wyżej kominy, ściany szczytowe, lukarny i wszystkie ściany działowe, by połączyły się z wyżej położonym dachem.

Jeżeli dach jest skomplikowany, możemy się spodziewać różnych nieprzewidzianych kolizji, zwłaszcza wtedy, gdy połacie mają różne spadki. Po podniesieniu ścianki kolankowej dom będzie wyglądał inaczej niż na wizualizacji, bo taka zmiana pociąga za sobą zmianę proporcji bryły. Dlatego dobrze jest ją skonsultować z autorem projektu, ponieważ to on będzie najlepiej potrafił zaradzić estetycznym i funkcjonalnym „skutkom ubocznym" takiej zmiany.

 Pod względem konstrukcyjnym podniesienie ścianki wymaga sprawdzenia jej wytrzymałości na siły poziome - pochodzące od parcia lub ssania wiatru, a przede wszystkim od rozporu krokwi, czyli siły składowej od ciężaru dachu dążącej do wyparcia jej góry na zewnątrz. Im ścianka wyższa, tym większe ramię, na które ta siła działa, i bardziej dotkliwe jej konsekwencje.

W starych domach czy budynkach gospodarczych bez zbrojonych ścianek kolankowych widać często wychylone na zewnątrz ścianki pod okapem - ponad stropem. Siodłowaty kształt kalenicy zdradza skutki rozparcia przez dach. Aby temu przeciwdziałać, najczęściej projektuje się w ściance kolankowej słupki żelbetowe łączące wieniec stropu z wieńcem pod murłatą. Tak utworzona żelbetowa ramka w grubości muru kolankowego ma dać solidne oparcie murłacie i przeciwstawić się jej wypieraniu na zewnątrz.

Podniesienie ścianki kolankowej w trakcie budowy wymaga sporządzenia zamiennej dokumentacji i złożenia jej w urzędzie z wnioskiem o zmianę pozwolenia na budowę. Bez dopełnienia tych formalności narażamy się na kłopoty w trakcie odbioru domu (odstępstwa od projektu widoczne będą jak na dłoni). Konsekwencje, jakie grożą inwestorom, którzy nie zalegalizują zmian, to odmowa dopuszczenia budynku do użytku, a nawet kary i nakaz rozbiórki oraz przywrócenia stanu zgodnego z zatwierdzoną dokumentacją.